Gesprek tussen
Vader Zon en Moeder Maan
Vader Zon zijn blik valt
op de Aarde
het kind van hem en moeder
Maan
Hij stuwt wat extra warmte
naar beneden
het kind heeft dit nodig
hij is met haar begaan
Hij neemt contact op met
de moeder
Het kind, pas de puberteit
ontsproten
bruisend van leven, met
energie overgoten
volgt haar instinct
volgens de natuur
Hier een tsunami
Daar een orkaan
Een aardverschuiving
Uitbarsting van ’n vulkaan
Smeltend ijs op de polen
Vervuild is de Oceaan
Ontbossing, bosbranden
Uitstoot CO 2
Wat moeten we er mee?
Zuurstof te weinig
Stikstof teveel
Waar moeten we heen met
dit gekrakeel.
De kinderen van moeder
Aarde
blíjven maar oorlog voeren
Wanneer worden zij dit zat
die ellende om hen heen
wanneer verdwijnt dit
fenomeen ?
Wij kinderen van de Aarde
en de Zon
Sommigen, gestapeld in betonnen torens
als haringen in een ton
wij scheppen onze toekomst
zelf
vanuit het duister naar
het licht
Want ook de Aarde , draaiend
om haar as
vaart haar eigen koers en
op ’t ‘kompas’
schept zij de nacht,
schept zij de dag
Het is weer Kerstmis
Moeder Aarde viert feest
en zij niet alleen
wij kinderen het meest
Staat er ook een kribje
klaar?
Nee, nu geen kribje op
deze Aarde
Geen moeder die wil
bevallen
Geen os, geen ezel, geen
stal
Tóch komt Hij vanuit het
AL
om te worden geboren in ons
hart
waar de liefde wordt
opgestart
om ons bewust te maken
Wie hem aanvoelt en
begrijpt
kan de eeuwige vreugde
smaken
Sfeervolle feestdagen en
voorspoedig 2020
Sjaak, Dimphie en Agnes Damen
Sjaak, Dimphie en Agnes Damen
